روسری مازنی

در طول تاریخ همواره از مازندران به عنوان غیور ترین خطه کشور یاد شده است. مازندران دارای تاریخچه ای پر بار و فرهنگی غنی است که پوشش این استان نیز یکی از زیبایی‌های فرهنگ مازندران به شمار می‌آید. به طور کلی پوشش‌های محلی اقصی نقاط ایران به سه بخش، تن پوش، سرپوش و پاپوش تقسیم می‌شود که به دلیل دستوران دینی موجود در کشور ما، سرپوش همواره به عنوان مهم ترین بخش لباس‌های محلی شناخته می‌شود.پوشش سنتی مازنی

مازندران

شاید اولین چیزی که در مواجه با نام استان مازندران به ذهن ما می‌رسد، نام بزرگترین دریاچه جهان، دریای خزر باشد. با سواد ترین استان کشور که در رتبه بندی گردشگری ایران رتبه اول را دارد، همواره به عنوان خوش آب و هوا ترین استان کشور شناخته می‌شده و در هنگام تعطیلات گزینه اول بسیاری از افراد برای سفر می‌باشد.

طبق آخرین سرشماری‌ها، جمعیت استان مازندران حدود سه میلیون و دویست و هشتاد هزار و پانصد و هشتاد و دو نفر است. این استان به دلیل برخورداری از دریا، کوه و جنگل به دو نوع آب و هوای معتدل و مرطوب و کوهستانی تقسیم می‌شود.پوشش سنتی مازنی

پوشش مازندران

پوشش مردم مازندران یکی از زیباترین، جذاب‌ترین و رنگارنگ ترین پوشش‌های محلی میان مناطق مختلف کشور است. استفاده از رنگ‌های شاد، وجود عناصر طبیعت و پوشیدگی کامل از ویژگی‌های خوب و زیبای این پوشش است. از انواع لباس‌های محلی استان مازندران می‌توان به شلیته، نیم ساق، جومه، نیم تنه، مندل، چاروق، کلاه نمدی، سنگسری و پاتوئه اشاره کرد.

روسری مازنی

در فرهنگ مردم مازندران، روسری یک پوشش مهم و نمادین است که نقش ویژه‌ای در هویت فرهنگی و اجتماعی آنان دارد. در زبان مازنی، به این پوشش “مکنا” گفته می‌شود. استفاده از مکنا به‌خصوص در بین زنان این منطقه، به عنوان یک نماد از سنت و فرهنگ محلی تلقی می‌شود.

مکنا معمولاً در طراحی و الگوهای خاصی تولید می‌شود و می‌تواند از مواد مختلفی مانند ابریشم یا پنبه ساخته شود. این روسری‌ها نه تنها به عنوان یک پوشش برای محافظت در برابر آفتاب و سرما استفاده می‌شوند، بلکه بیانگر زیبایی و ذوق هنری زنان مازنی نیز هستند.

چارقد:

جنس این نوع سرپوش از وال، ململف چیت و یا ابریشم است. چارقد نوعی روسری چهارگوش و گلدار است که اغلب رنگی روشن دارد. بر روی چارقد می‌توان با استفاده از سرچنگک (نوعی تزئینات نقره ای رنگ) تزئینات زیبایی انجام داد.

مندل:

جنس مندل از کتان است و سربندی است که آن را سه گوشه و روی چارقد استفاده می‌کنند. کاربرد این سرپوش بیشتر در مورد کارهای روزانه و کشاورزی است.

گیس بند یا موباف:

گیس بند یا موباف یکی از ابزارهای سنتی است که به منظور جمع کردن و نگه‌داری موهای بلند، به‌ویژه در میان زنان استفاده می‌شود.

ویژگی‌ها و کاربردها:

1. جمع‌آوری مو: گیس بند به زنان کمک می‌کند تا موهای بلند خود را به صورت مرتب جمع کنند و از بهم ریختگی آن‌ها جلوگیری کنند.
2. زینتی: بسیاری از گیس بندها دارای طراحی‌های زیبا و رنگارنگ هستند که به عنوان اکسسوری زینتی نیز استفاده می‌شوند.
3. فرهنگی: در فرهنگ‌های مختلف، گیس بند نمایانگر نمادهای خاصی از هویت و سنت‌های محلی است.

این وسیله همچنین در برخی از مراسم و جشن‌ها به عنوان بخشی از لباس سنتی زنان استفاده می‌شود.

سراقوچ:

سراقوچ یا سَراچُوچ در زبان مازنی به نوعی از پوشش یا دستمال سر گفته می‌شود که معمولاً توسط زنان استفاده می‌شود. این اصطلاح ممکن است به مدل‌ها و طرح‌های مختلفی از این نوع پوشش اشاره کند، که اغلب با الگوها و رنگ‌های خاصی تزئین می‌شود.

ویژگی‌های سراقوچ:

• محل استفاده: سراقوچ معمولاً برای محافظت از سر و گردن در برابر آفتاب و باد استفاده می‌شود.
• سبک و طراحی: این پوشش می‌تواند به‌صورت محلی با طراحی‌های خاص منطقه مازندران بافته شده و تزیین شود.
• نماد فرهنگی: سراقوچ جزء هویت فرهنگی و سنتی زنان مازنی محسوب می‌شود و ممکن است در مناسبت‌ها و مراسم خاص به عنوان بخشی از لباس سنتی استفاده شود.